روان شناسی به عنوان فرزند فلسفه و فیزیولوژی و با نگاهی  تک بعدی (صرفا مادی) به انسان و عدم ارائه تعریفی جامع از انسان و هدف غایی وی و مشخص کردن رشد و کمال مطلوب او ، همواره با ابهام های روبه رو بوده است که برخی از آنها در ادامه می آید:

1- بحران هویت (در مورد علمی و تجربی بودن آن به دلیل سروکار داشتن با تجربه های درونی)

2- مفهوم هوش (عدم تعریف روشن و جامع و مورد توافق همه روانشناسان)

3- مفهوم سلامت و بیماری (به دلیل عدم توجه به همه ابعاد انسان و عدم تعریف هدف نهایی وی و تکیه بر برخی ملاک های سطحی و ناقص مانند هنجار اکثریتی یا رضایت فردی)

نقل از شهریار زرشناس، روان شناسی مدرن و حقیقت فراموش شده انسان