دین به عنوان مجموعه اعتقادات و رفتارها با ارائه سبک زندگی خاص یک برنامه مشخص ارائه می کند که نتیجه آن آرامش، سلامت و  تندرستی و ... است.منشا دین خداوند است که از طریق وحی به پیامبران منتقل کرده است.

آنچه که روان شناسی ارائه می کند نیز نوعی سبک زندگی است و مدعی است با شناخت تجربی انسان به رفاه و بهزیستی افراد کمک می کند. منشأ روان شناسی تحقیقات تجربی است که فعالان این حوزه انجام داده اند.

ارزیابی دین و روانشناسی

برای اینکه بتوانیم یکی از این دو گزینه را انتخاب کنیم باید ارزیابی درستی از هر یک داشته باشیم و دستاوردهای آنها را با یکدیگر مقایسه کنیم.

 استمناء

دین: قرآن در توصیف مومنان آنان را کسانی می داند که نیاز جنسی خود را تنها با همسرانشان برطرف می کنند و هر نوع ارضاء دیگر را مردود دانسته و آن را انحراف و انحطاط معرفی می کند و کسانی را که فراتر از آن عمل کنند را متجاوز می نامد (و من ابتغی وراء ذالک اولئک هم العادون؛ سوره مومنون)

کاپلان و سادوک: تحریم های اخلاقی علیه استمناء موجب به وجود آمدن افسانه هایی مثل پیدایش بیماری روانی یا کاهش توانایی در نتیجه این عمل گردیده است. قرائن علمی برای تأیید این ادعاها در دست نیست. استمناء وقتی یک علامت سایکوپاتولوژیک است که به صورت وسواسگونه و وراء کنترل عمدی شخص درآید. در چنین حالتی علامتی از یک اختلالی هیجانی است نه به دلیل جنسی بودن آن بلکه به علت خاصیت جبری آن. استمناء تقریبا یک وجه جهانگیر و غیرقابل اجتناب رشد روانی-جنسی است و در بسیاری از موارد انطباقی است (خلاصه روان پزشکی، جلد 2 ص 322)

همجنس گرایی

در سال 1973 همجنس گرایی به عنوان یک طبقه تشخیصی [به عنوان بیماری] توسط انجمن روانپزشکی آمریکا کنار گذاشته شد و در 1980 از راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) حذف شد. در ICD-10 گفته شده است گرایش جنسی به تنهایی اختلال تلقی نمی شود. این تغییر حاصل این دیدگاه بود که همجنس گرایی یک سبک زندگی دیگر است تا یک اختلال بیمارگونه و کم و بیش به طور مرتب به عنوان یک واریانت [تنوع] تمایلات جنسی انسان روی می دهد (خلاصه روان پزشکی کاپلان و سادوک جلد 2 صفحه 322 و 323)

فروید همجنس گرایی را بیماری روانی تلقی نمی کند. وی در «سه رساله در زمینه نظریات تمایلات جنسی» نوشته است: همجنس گرایی در افرادی مشاهده می شود که انحراف جدی دیگری از بهنجاری نشان نمی دهند... کارایی آنها تأثیر نپذیرفته است و در واقع با رشد هوشی و اخلاقی بالا مشخص هستند. فروید در «نامه ای به یک مادر آمریکایی» چنین نوشت: مطمئنا همجنس گرایی مزیتی ندارد، اما چیزی که مایه شرم باشد نیست، نه فساد است نه انحطاط، نمی توان آن را بیماری شمرد (همان منبع، ص 323)