در روان شناسی امروز الزامات مورد نیاز انسان جهت داشتن زندگی مطلوب مورد غفلت یا کم توجهی قرار گرفته است. یکی از این الزامات خانواده است. انسان تنها در بستر خانواده و از طریق خانواده مطلوب می تواند به رشد و کمال دست یابد و هیچ جایگزینی نمی توان برای آن در نظر گرفت.

      مشکل روان شناسی مدرن این است که تنها به دنبال شناخت روان و رفتار فرد است و توجه مناسبی به رشد حقیقی او و رسیدن به زندگی مطلوب ندارد. این علم شرایط خانواده ایده آل را مشخص نکرده و راهکاری برای حفظ خانواده ارائه نمی کند. حتی در موارد مشاهده می شود بزرگان روان شناسی در جهت تخریب خانواده گام برمی دارند و زمینه سقوط انسان را فراهم می کنند. برای نمونه، فروید خودارضایی و حتی همجنس گرایی را امری بهنجار توصیف می کند. فراتر از این، انجمن روان شناسی آمریکا (APA) در سال 1986 همجنس گرایی را از فهرست بیماری های روانی خارج می کند و آن را امری عادی و بهنجار تلقی می نماید،حال آنکه این موارد بزرگترین دشمنان خانواده قلمداد می شوند و مخالف همه ارزش های انسانی هستند.