روان شناسی فرزند فلسفه و علوم طبیعی

رفته رفته فلسفه که تحقیق عقلانی در باب اصول اساسی بودن و دانش است، جای افسانه ها را گرفت. مردم کم کم برای وقایع علل طبیعی پیدا کردند و علل فراطبیعی را به فراموشی سپردند (وینی و کینگ،2003).

روان شناسی فقط از رشته فلسفه مشتق نشد. ریشه های روان شناسی به علوم طبیعی ، زیست شناسی و فیزیولوژی هم برمی گردد (بنیامین، 1999).

وقیت روان شنای در اواخر قون نوزدهم به عنوان علم مطرح شد، فضای فکری قرن، تحت تأثیر کارهای چارلز داروین (1882-1809) طبیعی دان انگلیسی بود.

داروین در سال 1859 عقایدش را در کتابی با عنوان در باب خاستگاه انواع منتشر کرد. داروین اصل انتخاب طبیعی را مطرح کرد. طبق این اصل تطوری، ارگانیسم هایی تکثیر پیدا می کنند و باقی می مانند که بهترین و بیشتری سازگاری را دارند.

در اواخر قرن 19 شرایط مهیا شد تا روان شناسی به عنوان یک رشته علمی و فرزند مشترک فلسفه و علوم طبیعی وارد صحنه شود.

در حقیقت یک فیلسوف-پزشک [ویلهلم وونت] بود که با کنار هم چیدن قطعات فلسفه و علوم طبیعی رشته دانشگاهی روان شناسی را به وجود آورد.

(کتاب زمینه روان شناسی سانتراک، ص39 و 40)

فهم های غلط، نتیجه ترجمه های غلط

کلمات ابزار فهم هستند و می توان آنها را مواد اولیه برای ساختن فکر دانست. اگر کلمه ای از زبان های دیگر به غلط ترجمه شود، به معنی فاسد بودن مواد اولیه و در نتیجه، فاسد شدن محصول یعنی فکر خواهد بود.

برخی از ترجمه های غلط عبارتند از:

development

به غلط رشد ترجمه شده، درحالی که درست آن توسعه و گسترش و تحول است رشد به معنی کمال است، ولی توسعه تنها وسعت یافتن است نه رشد

development psychology
این اصطلاح بیشتر به معنای روانشناسی تحول (و تغییر) است نه روانشناسی رشد

education

به غلط تربیت و پرورش ترجمه شده در حالی که معنی درست آن آموزش است educational psychology یعنی روانشناسی آموزشی (نه تربیتی یا پرورشی)

psychology

به غلط روان شناسی ترجمه شده در حالی که اصطلاحاً به معنای رفتارشناسی و ذهن شناسی آمده است

evolution
به غلط تکامل ترجمه شده
در حالی که ترجمه صحیح آن تطور به معنای  دگرگونی و تغییر است
تکامل یعنی کامل شدن و هر تغییری تکامل نیست

rationalism
به غلط عقل گرایی ترجمه شده
در حالی که ترجمه صحیح آن استدلال گرایی است
استدلال یعنی دلیل آوردن و کار فکر است و با عقل متفاوت است