اگر روان شناسی به دنبال شناخت صرف انسان باشد (علم توصیفی) و جهت حرکت او را با توجه به هدف اصلی خلقتش مشخص نکند، نه تنها مفید نخواهد بود بلکه مایه تخدیر و تخریب و سقوط او خواهد شد. روان شناسی زمان مفید خواهد بود که با توجه به هدف خلقت انسان، مسیر حرکت او را مشخص نماید و بایدها و نبایدهای این راه را ارائه کند.

علم از نظر جهت به دو دسته تقسیم می شود:

1- علم هدفمند یا علم جهت دار

2- علم توصیفی یا علم بدون جهت

اگر علم در راستای دستیابی به هدف رشد و تکامل انسان باشد (علم هدفمند) مفید خواهد بود، ولی اگر فقط به دنبال توصیف پدیده ها باشد و در راستای یک جهت برتر نباشد ارزشمند نخواهد بود.

علم به خودی خود ارزش تلقی نمی شود و به عنوان وسیله ای برای رشد و تکامل انسان ارزشمند می شود. در واقع، هدف تلقی کردن علم یا به عبارتی علم برای علم انحراف بزرگی است که باعث انحراف و نابودی انسان می شود. بیماری علم زدگی با نگاهی تک بعدی و جزم اندیشانه، تنها از نگاه مادی به انسان می نگرد و بعد دیگر او را نادیده گرفته یا توجه اندکی به آن می نماید.

روان در فارسی به معنای رونده و جاری است. روان فارسی معادل روح عربی به معنای رونده است (راح یعنی رفت). در انگلیسی spirit به معنای نفس و soul به معنای روح به کار می رود. به نظر می رسد کمله psych از کلمه psyche به دست آمده باشد. همچنین، psyche نام زنی است در اساطیر غرب که cupid به دنبال تسخیر او بوده است.