در قرآن داستان های زیادی مطرح شده است. خود قرآن علت این داستان گویی را تثبیت فؤاد ذکر می کند. بدین معنا که مومن با شنیدن داستان ها و قصص قرآنی به اطمینان و یقین برسد. به عبارت دیگر، فؤاد مومن با خواندن قصص قرآنی به حالت ثبت و ثبات می رسد و در راه حق تثبیت شده و نیرومند می گردد.

وَکُلًّا نَقُصُّ عَلَیکَ مِنْ أَنْبَاءِ الرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِ فُؤَادَکَ وَجَاءَکَ فِی هَذِهِ الْحَقُّ وَمَوْعِظَةٌ وَذِکْرَى لِلْمُؤْمِنِینَ(هود/120)
ما از هر یک از سرگذشتهای انبیا برای تو بازگو کردیم، تا به وسیله آن، قلبت را آرامش بخشیم؛ و اراده‌ات قوی گردد. و در این (اخبار و سرگذشتها،) برای تو حق، و برای مؤمنان موعظه و تذکر آمده است.

بر این اساس، قصه گویی، داستان نویسی، فیلم سازی و ... باید در راستای تثبیت فواد باشد.