انسان شناسی سایکولوژیست ها (5): فروم

اریک فروم

فروم معتقد بود انسان گرایشی فطری به رشد و نمو و تحقق بخشیدن به توانش را دارد. این تکلیف اصلی انسان و هدف نهایی و ضروری او در زندگی است. ناتوانی در تبدیل شدن به آنچه توان شدنش را دارد، ناتوانی در دستیابی به گرایش خلاق، موجب ناخشنودی و بیماری روانی می­ شود. به اعتقاد وی داشتن هویت به عنوان فردی بی­ همتا و یگانه، نیاز بنیادی انسان است. وی انسان به صورت ذاتی خوب یا بد تلقی نمی­ کرد، بلکه معتقد بود اگر در تحقق بخشیدن توان خود شکست بخورد، می­ تواند به فردی شرور تبدیل شود.

به نظر فروم بشریت سرانجام به حالتی از توازن و یکپارچگی دست خواهد یافت، اما از ناکامی ­های امروز در رسیدن به آن غمگین بود. او یک جامعه آرمانی را معرفی که و آن را سوسیالیسم اشتراکی انسان­ گرا نامید و آن را به صورت جامعه­ ای توصیف کرد که در آن عشق، برادری و اتحاد ویژگی تمام روابط انسان است. گرایش خلاق غالب خواهد شد و احساس ­های تنهایی، بی­ معنایی و بیگانگی از بین خواهند رفت (شولتز، ص 205).