کارلسون در مقدمه کتاب روانشناسی فیزیولوژیک خود آورده است «دانشمندان زیادی در تلاش هستند تا با استفاده از روش های پیشرفته، به درک بهتری از فیزیولوژی رفتار دست یابند» (نیل کارلسون، 2004)
روانشناسی فیزیولوژیک برای مطالعه ماهیت انسان،رویکردی تجربی و عملی در پیش می گیرد. اکثر ما اعتقاد داریم ذهن پدیده ای است که به واسطه فعالیت سیسم عصبی ایجاد می شود. از آنجا که با تغییر در ساختار فیزیکی یا شیمیایی مغز، هشیاری نیز می تواند دستخوش تغییر گردد، می توان فرض کرد که هشیاری کارکردی فیزیولوژیکی است، درست مثل رفتار (صفحه 3)
علم جدید این باور را پذیرفته است که جهان از ماده و انرژی تشکیل یافته و آنچه را که ذهن می نامیم، با استفاده از قوانین حاکم بر سایر پدیده های طبیعی قابل تبیین است. مطالعه کارکردهای سیستم عصبی انسان از این موضع حمایت کرده است (صفحه 5)
رنه دکارت فیلسوف و ریاضیدان فرانسوی قرن هفدم، پدر فلسفه مدرن خوانده شده است. با اینکه او زیست شناس نبود، تفکراتش راجع به نقش ذهن و مغز در کنترل رفتار، نقطه آغازی در تاریخ روانشناسی فیزیولوژیک به شمار می رود. دکارت تصور می کرد جهان پدیده ای تماما مکانیکی است و پس از آنکه خداوند آن را به حرکت انداخت، بدون دخالت الهی مسیر خود را طی می کند. از این رو برای فهم جهان کافی است بفهمیم کهچگونه ساخته شده است. به نظر دکارت ، حیوانات ابزارهای مکانیکی هستند که رفتار آنها به وسیله محرک های محیطی کنترل می شود. دیدگاه او درباره جسم انسان هم تا حد زیادی همینطور است. از نظر او بدن انسان نیز یک ماشین است. دکارت مانند اکثر فیلسوفان زمان خود دوگانه گرا بود. او معتقد بود هر فردی ذهنی دارد که از ویژگی های منحصر به فرد انسان است و تابع قوانین مادی نیست (صفحه 7)
