کارن هورنای (1952-1885): دارای افکار خودکشی و زناکار (زنای محصنه)

سال های اول ازدواج او زمان اندوه شخصی بود. او 3 دختر به دنیا آورد، ولی احساس ناخشنودی و پریشانی توان کاه می کرد. او از گریه کردن، معده درد، خستگی مزمن، رفتارهای وسواسی، سردمزاجی و آرزومندی برای خواب، حتی شکایت می کرد. او در دفتر خاطرات خود نوشت «دیروز فکر خودکشی را در سر می پروراندم». ناتوانی کامل در خویشتنداری. احساس نیرومند علیه اسکار (همسرش)، ناتوانی در کارکردن (نقل شده در پاریس، 1994، 2 58). پیوند آنها بعد از 17 سال در 1927 خاتمه یافت.

کارن هورنای

هورنای در طول مدت ازدواج خود و پس از آن چندین رابطه عشقی داشت. همسر او نیز روابط جنسی داشت و هر دوی آنها موافقت کرده بودند که ازدواج آزادی داشته باشند و روابط خارج از زناشویی خود را با احتیاط انجام دهند. در بین محافل روشنفکرانه طبقه متوسط بالا، که آنها بخشی از آن بودند، این گونه توافق ها غیرعادی نبود. هنگامی که هورنای پی برد این دلبستگی ها به تسکین افسردگی و مشکلات هیجانی دیگر او کمک نمی کنند، تصمیم گرفت تحت روان کاوی قرار گیرد.

کارن هورنای