انحراف علم

رویکرد علمی به پدیده ها در صورتی مطلوب است که در چهارچوب علم مفید قرار داشته باشد و خود علم به عنوان هدف تلقی نشود. می توان علم برای علم را بیماری علم زدگی و به حاشیه رفتن هدف اصلی علم دانست. هدف از علم به عنوان یک وسیله، کمک به انسان جهت کسب معرفت و دستیابی به رشد و کمال است. آنچه امروزه مشاهده می شود، انحراف هدف تلقی شدن علم و مقدس دانستن آن است. در حالی که علم به عنوان یک وسیله، دارای ابعاد و انواع مختلفی است و می توان آن را به دو دسته علم مفید و علم غیرمفید تقسیم کرد. مقدس شدن علم به این معنی است که هدفی ماوراء آن وجود ندارد و به خودی خود ارزشمند تلقی می شود.

      در عصر جدید، مخدوش شدن علم که در حوزه های دیگر نیز (مانند پوشاک و فوتبال و ...) مشاهده می شود، باعث کاهش کیفیت زندگی و به خطر افتادن جامعه شده است. برای نمونه، پوشاکی که باید برای پوشاندن بدن و زیبایی به کار رود، کارکرد معکوس پیدا کرده و برای بدن نمایی به کار می رود و در برخی موارد مانند شلوارهای پاره و کثیف به صورت زشت و ناخوشایندی خودنمایی می کند. در مورد فوتبال هم می توان گفت بیش از آنکه جنبه ورزش داشته باشد تبدیل به ابزاری برای کسب ثروت و شهرت و قدرت و سرگرمی و ... شده است.

امروزه، علم در موارد بسیاری به عنوان یک هدف مقدس، جایگزین ارزش های انسانی و الهی شده و جهت زندگی انسان را تغییر داده است.

     در حوزه علوم انسانی، نگاه مادی به انسان، علمی مادی و غیرالهی را رقم زده است که انسان را همردیف حیوان قرار می دهد و به دنبال شناخت انسان به مثابه یک حیوان است. این نگاه حیوان گرایانه به انسان، به معنی تنزل جایگاه واقعی انسان و نابودی بزرگواری و کرامت او است و نابودی جامعه را به دنبال خواهد داشت.

دیدگاه دانشمندان غربی در مورد انسان

کتاب «انسان؛ حیوان شگفت انگیز» فرانسوا دورتیه