یکی از وظایف مهم علم به اصطلاح روان شناسی باید شناسایی نیازهای واقعی مربوط به رشد و کمال باشد.
علی رغم این مسأله، روان شناسی امروز، بیشتر به آسیب شناسی توجه می کند و به جای نگاه جامع به انسان و تعریف کمال غایی او، به شناخت تطبیقی او نسبت به حیوان پرداخته (روان شناسی تطبیقی) و ملاک های سطحی و غیرجامع را مدنظر خود قرار داده است (ویژگی های اکثریت مردم، رضایت فردی، نیازهای سطح پائین مانند نیازهای فیزیولوژی و اجتماعی، ...).
با استفاده از رویکرد نیازشناسی می توان بدون پرداختن به گذشته فرد و بررسی تجربیات تلخ او، نیازهای اصلی او را برای رشد مشخص کرده و با تعیین راهکارهای مناسب، مسیر حرکت صعودی او را ترسیم نمود.
