هویت به معنی «کیستی» و به معنی پاسخی است که در برابر سوال «من کیستم؟» داده می شود.
هویت انسان حاصل نحوه شکل گیری تعامل او با چهار مؤلفه خود، دیگران، محیط (طبیعت) و خداوند است.
در واقع، روابط چهارگانه و موضعی که هر کس در برابر آنها می گیرد و بر اساس آنها ارزشگذاری و هدفگذاری می کند، سازنده هویت اوست.
اگر خود محور زندگی فرد باشد (ملاک اعتقاد و عمل) خودمحور (egocenterist) خواهد بود، اگر دیگران محور زندگی او باشند، غیرمحور و انسان محور (اومانیست humanist) است، اگر طبیعت و محیط محور زندگی فرد باشد، طبیعت محور و طبیعت گرا (نچرالیست naturalist) و به نوعی علم گرا (ساینتیست scientist) تلقی می شود و اگر خدا محور زندگی او در شناخت و عاطفه و عمل باشد، خدامحور (theoist) خواهد بود.